Asztawakra Gita czyli poznanie Absolutu

Asztawakra Gita (ang. Ashtavakra Githa) jest to poemat filozoficzny napisany w sanskrycie przez nieznanego autora. Tekst ten stanowił od najdawniejszych czasów lekturę mistyków, joginów, mędrców i świętych, którzy z radością zagłębiali się w tym objawieniu najwyższej prawdy.

REKLAMA

Poemat ten podzielony jest na dwadzieścia jeden pieśni. Zawiera nauki Rysziego Asztawakry udzielone w rozmowie z królem Dźanaką. Dotyczą one prawdziwego poznania rzeczywistości, stanu bez pragnień i jako ich owocu, wyzwolenia. Ta gita zajmuje znaczące miejsce w nauczaniu takich wielkich nauczycieli jak: Ramakryszny, Wiwekanandy czy też Raviego Shankary.

Wiem, że w obecnych czasach konsumpcyjnych i krytyki religii to o czym piszę jest niepopularne a nawet przez laików wpatrzonych w odbiorniki TV wręcz wyśmiewane. Cóż świat takich ludzi jest moim zdaniem bardzo ubogi.

„Dopóki człowiek nie urzeczywistnił siebie, tak naprawdę nie wie nic. Gdy zaś zrozumie, kim naprawdę jest, będzie wiedział wszystko”.

Dlatego tych co chcą urzeczywistnić siebie zachęcam do poszukiwań.

Tytułem wstępu chciałbym jeszcze podkreślić, że od wielu, wielu lat interesowałem się również religioznawstwem i poszukiwałem sensu oraz celu życia na Ziemi. W szczególności, studiując starożytne teksty a także podróżując po świecie w poszukiwaniu odpowiedzi na dręczące mnie od młodości pytania. Wiele odpowiedzi znalazłem studiując Biblię, pisma święte religii hinduskiej, buddyjskiej i inne. Podróżowałem też śladami Jezusa (Issy). Wielokrotnie po kilka miesięcy podróżowałem po Azji a w szczególności po Subkontynencie Indyjskim. Spotkałem się tam z wieloma świętymi, braminami, joginami i sadhu. Miałem też szczęście poznać a nawet rozmawiać z niektórymi znanymi wybitnymi przywódcami religijnymi a także guru, sadhu czy też joginami. Wśród tych najbardziej znanych, których odwiedziłem osobiście byli między innymi: Sri Sathya Sai Baba, Sadguru Aatma Malik, Pilot Baba a nawet Dalajlama. Należy podkreślić, że od wieków wielcy mistrzowie Indii kształtowali swe życie według tych samych zasad i boskich ideałów, które inspirowały Jezusa. Wszystkich nazwał on swoją rodziną – „Kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest mi bratem, siostrą i matką” (Ew. św. Mateusza 24,50). Aby zrozumieć życie świętych, ascetów, sadhu i joginów żyjących w odosobnieniu, często w celach klasztorów, świątyń czy też wysoko w górach np. Himalajach, należy wiedzieć, że tylko poprzez medytację i skupienie na Bogu można dojść do oświecenia i wyzwolenia. Himalaje cieszą się błogosławieństwem żywej obecności wielu świętych joginów. Pisałem już o tym wielokrotnie, ale pragnę jeszcze raz podkreślić, ze – „Gdy od wielu lat odwiedzam różne Święte miejsca w Indiach i nie tylko, zawsze zastanawiam się dlaczego te miejsca tak przyciągają ludzi ? Jaka energia tkwi, działa i przyciąga w Tych miejscach? Wiem, że jest to energia ponad wszystkimi energiami, energia miłości do Boga, miłości do Absolutu, jest to też prośba o energię miłości i szczęścia. W Indiach zawsze staram się spożywać posiłki w kantynach przy Ashramach, dlaczego?, ponieważ wiem że posiłki te są przyrządzane z miłością i oddaniem (tak jak matka kochająca swoje dzieci przyrządza pożywienia). Przeważnie osoby które je przygotowują modlą się lub śpiewają pieśni religijne dlatego nigdy nie ma problemów żołądkowych lub zachorowania. Nieraz na przykład w restauracjach słyszałem jak kucharze się kłócą lub rozmawiają z nienawiścią o polityce czy też o sprawach przyziemnych, nie polecałbym takiego jedzenia!!!!! Dlatego polecam tradycyjną modlitwę nad takimi posiłkami lub wypowiedzenie Gayatri Mantry tak aby oczyścić to jedzenie i zrobić to nawet w myślach, nie wstydzić się tego że dbacie o swoje zdrowie fizyczne i swoją energię”. Indie są Światem w Świecie, tutaj jest wszystko dla wszystkich, to jest najstarsza na Ziemi demokracja i to naprawdę demokracja, gdzie jest 9 głównych języków plus angielski a oprócz tego 1200 mniejszych, tutaj każdy znajdzie wszystko o czym można sobie pomyśleć, dlatego kocham Indie, dlatego jadę tam i ładuje moje życiowe baterie, nie tylko że kocham podróże ale robię też coś w Indiach dla swojej duszy przyglądając się jak ludzie różnych wyznań przejawiają swoją miłość do Absolutu”

Od dawna myślę nad wykładami Sai Baby oraz listem Alberta Einsteina o ogromnej sile która przenika cały wszechświat, jest nią energia miłości, nie takiej która nam się w obecnych czasach kojarzy (tj. np. z seksem), ale o będącej ponad wszystkim energii miłości. Warto przeczytać… poniższy tekst…. https://dobrewiadomosci.net.pl/9349-list-albert-einsteina-do-corki-o-uniwersalnej-sile-jaka-jest-milosc/?fbclid=IwAR0YK5QhFR-IgXCuWqRWaHRO-Q0YUj2l71Zy8sf-q79WfIvSXIVnan3EBe8 )

Warto również w tym, miejscu przytoczyć ważne słowa Sai Baby – „Człowiek nie używa swoich narządów zmysłów we właściwy sposób. Ma oczy, ale nie patrzy na to, co dobre. Ma uszy, ale nie słucha tego, co dobre. Istnieje tylko jedna możliwość, aby go skorygować. Trzeba wskazać mu drogę duchową i pomóc rozwijać cnoty prawdy, miłości i samopoświęcenia. Musi porzucić egoistyczne dążenia, arogancję i pychę. Jego umysł, który jest prawdziwym winowajcą, musi zostać oczyszczony z wszelkiego zła. Człowiek wierzy w to, co fałszywe i nierzeczywiste, i nie cieszy się prawdą, dobrem i pięknem. Prawdziwy pokój i radość zdobędzie tylko wtedy, gdy skieruje myśli ku Bogu i oddali je od nieistotnych błyskotek tego świata. Bez wiary w Boga człowiek niczego nie osiągnie, niezależnie od posiadanej wiedzy i bogactwa!” (Dyskurs z 12.10.1983 roku). Jednocześnie zawsze powtarzał, jeżeli jesteś wyznawcą hinduizmu, chrześcijaństwa, islamu itd. bądź jego lepszym wyznawcą. Chrześcijanom zalecał czytanie „O Naśladowaniu Chrystusa” a z Biblii Księgę Koheleta (czyli inaczej Księgę Eklezjastesa lub Księgę Kaznodziei Salomona).

Polecam również książeczkę – J.A.S.: Droga w światy nadzmysłowe. (Radża-Joga nowoczesna). Przy czym książka ta jest przeznaczona dla ludzi mających już pewne doświadczenie w pracy nad swoim rozwojem. Zresztą nikt przypadkowy nie przebrnie nawet przez pierwszych kilka stron.

A oto poniżej fragment początku zapowiadanego na wstępie poematu – Asztawakra Gita czyli poznanie Absolutu, edycji z oryginału angielskiego Al. Druker`a. ………………………………………………………………………………..

„Dopóki człowiek nie urzeczywistnił siebie, tak naprawdę nie wie nic. Gdy zaś zrozumie, kim naprawdę jest, będzie wiedział wszystko”.

………………………………………………………………………………..

Samorealizacja – poznanie Absolutu

„Powodowany żarliwym pragnieniem poznania prawdy, król Dżanaka poszukiwał w swoim rozległym państwie w pełni urzeczywistnionego mistrza, który mógłby poprowadzić go ku samorealizacji. Wśród wielu światowej sławy panditów nie mógł znaleźć właściwej osoby. Jednak czyste serce Dżanaki i żarliwość jego szlachetnego pragnienia sprawiły, że prawdziwy nauczyciel sam odszukał króla.

Pewnego dnia na dworze królewskim pojawił się młodzieniec o bardzo zdeformowanym ciele. Zdarzyło się to podczas zgromadzenia zwołanego przez króla w celu przedyskutowania najwyższej mądrości duchowej. Chłopiec musiał być bardzo biedny, ponieważ miał na sobie jedynie prostą, płócienną szatę. Nikt nic o nim nie wiedział, ani też nie znano powodu, dla którego przybył na dwór. pozwolono wziąć udział w obradach. Pewien starszy bramin, poruszony do głębi cierpliwością i zdecydowaniem chłopca, którego widywał codziennie przed bramą, wspomniał o nim królowi. Ten nakazał posłać po młodzieńca. Jego imię brzmiało Asztawakra, co znaczy: „ten którego ciało wygięte jest w ośmiu miejscach”.

Kiedy zgromadzeni pandici dostrzegli kalekiego chłopca wchodzącego na salę obrad wybuchnęli śmiechem. Jedynie król Dżanaka wpatrywał się w niego w milczeniu. Widział bowiem jak głęboki spokój otacza Asztawakrę, spostrzegł też natychmiast niespotykaną godność i pewność, z jaką chłopiec wkroczył przed tak szacowne zgromadzenie. Jednak przede wszystkim do głębi poruszyły go odpowiedzi jakich Asztawakra udzielił na wszystkie postawione mu pytania natury duchowej. Król Dżanaka pojął, że ma przed sobą w pełni przebudzonego mędrca – wielką duszę jaśniejącą mądrością poznaenia. W takiej oto niespodziewanej formie pojawił się przed nim upragniony prawdziwy nauczyciel. Dżanaka zrozumiał, że Asztawakra może przekazać mu mistyczną mądrość i wiedzę o tym, jak uwolnić się z więzów iluzji i zatrzymać szalone koło narodzin i śmierci.

Z wielką pokorą Dżanaka poprosił Asztawakrę o wskazanie mu drogi do wyzwolenia. Mistrz stwierdził, że królewski pałac nie jest odpowiednim miejscem na przekazanie świętych nauk.

Poprosił, by król zdjął z siebie kosztowne szaty oraz klejnoty i wdział prosty strój oraz udał się z nim do lasu. Wkrótce obaj opuścili stolicę. Niedługo potem weszli w chłodny cień drzew. Tam na małej polance, Dżanaka padł chłopcu do stóp i z całkowitym oddaniem rzekł;

– O Panie, proszę, powiedz mi w jaki sposób urzeczywistnić siebie?

– Jak osiągnąć wyzwolenie?

– W jaki sposób zdobyć najwyższą wiedzę o Absolucie? ,,,,,,,,,,,,,,

………………………………………………………………….

Gorąco polecam ten poemat polskim poszukiwaczom będącym na ścieżce poznania oraz tym chcącym poznać drogę do wyzwolenia „Samorealizacja – poznanie Absolutu – Asztawakra Gita”, wydane przez Stowarzyszenie Sathya Sai, tłum. Marek Oziewicz z edycji z oryginału angielskiego Al. Druker.

Źródła: