Niby zwyczajny grill, a mięso doskonale, głównie prosiaczek. Rzadko się gdzieś taki trafi.
Leskovac to miasto na południu Serbii, w okręgu jablanickim. Słynie też z drzew pigwowca, który przepięknie tam kwitnie.

REKLAMA

Przygotowanie mięsa pozostaje w Lekovacu tajemnicą tamtejszych mistrzów grillowania. Wiadomo tylko, że mięso jest 48 godzin przed pieczeniem natarte specjalną mieszanką przypraw, wraz z cebulą i świeżo zmielonym pieprzem. Grillowane jest potem na mocno rozżarzonym węglu.

Tamtejsza technika grillowania to istotna część lokalnej serbskiej kuchni, tradycji i kultury kulinarnej. Taki sposób pieczenia mięs trafił do Leskovaca dawno dawno temu z Turcji, przez Grecję i Macedonię. Obecnie jest popularny na całym świecie, w wielu krajach Europy, Stanów Zjednoczonych i Australii.

W Leskovacu można zajadać się także specjałami z wołowiny i kurczaka. Jest to m.in. pljeskavica (serbski burger), ćevapi (małe kiełbaski bez skóry), mućkalica (przypomina gulasz), kiełbaski wędzone, uštipci (klopsiki), vešalica (stek wieprzowy) czy różne kompozycje szaszłyków.

Od 1 listopada 2018 roku „Grill Leskovac” oficjalnie stał się chronioną marką regionalną w Serbii. Żeby te specjały uczcić raz w roku w tym mieście, we wrześniu, organizowana jest kilkudniowa „Roštiljijada”, czyli festiwal grillowania. Byłem tam, więc polecam. To nie tylko „wielkie żarcie”, ale też muzyka i tańce, regionalne napoje, też wyskokowe i mnóstwo straganów z pamiątkami. Słowem: świetna zabawa.

Autor: Jerzy Wiśniewski
Magister nauk politycznych o specjalności dziennikarskiej. Absolwent Studiów Doktoranckich WNS Uniwersytetu Śląskiego. Ukończył również studia podyplomowe: dla dziennikarzy specjalizujących się w problematyce międzynarodowej oraz informatyczne specjalistyczne z zakresu animacja 3D i cyfrowej edycji wideo w grafice reklamowej. Jego zainteresowania badawcze dotyczą obszaru Bałkanów. Jest autorem hasła Albania w Encyklopedii „Świat w Przekroju” (Wiedza Powszechna 1991) oraz współautorem pierwszego i jedynego dotychczas w kraju „Słownika albańsko-polskiego i polsko-albańskiego” (Wiedza Powszechna 1992 i 2010). Wybrane publikacje naukowe: „Problem albański” w Kosowie i Metochii w latach 1918-1941 (Częstochowie 2007); Spór o prawo do terytorium Republiki Kosowa (Katowice 2011); Kapitał społeczny Kosowarów zagrożeniem dla wieloetnicznego Kosowa (Katowice 2012); Polityczne i kulturowe uwarunkowania w gospodarce Republiki Kosowa (Opole 2013). [17.11.2014].