NARODOWY DZIEŃ PAMIĘCI ŻOŁNIERZY WYKLĘTYCH

1 marca 1951r. w więzieniu na Mokotowie zamordowano, w 5 – 10 minutowych odstępach siedmiu bohaterskich oficerów WP tworzących IV Zarząd Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Byli to:

ppłk Łukasz Ciepliński,
mjr Adam Lazarowicz,
mjr Mieczysław Kawalec
kpt. Józef Batory
kpt. Franciszek Błażej
por. Karol Chmiel
por. Józef Rzepka

W zbrodni zabójstwa IV Zarządu WiN bezpośrednio uczestniczyli prokuratorzy: ppłk. Jerzy Tramer i mjr. Mieczysław Dytry, a wyrok śmierci wydali płk. Aleksander Warecki (Warenhautp) – przewodniczący, mjr. Zbigniew Turtak i mjr. Władysław Tryliński.

Skargę rewizyjną w Najwyższym Sądzie Wojskowym utrzymującą wyrok w mocy rozpatrywali płk. Wilhelm Świątkowski – przewodniczący, ppłk. Alfred Janowski, ppłk. Leo Hochberg.

W wykonaniu wyroku uczestniczyli mjr. Arnold Rak – wiceprokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej mjr. Alojzy Grabicki – naczelnik więzienia, kpt. Kazimierz Jezierski – lekarz, st. sierż. Aleksander Drej – dow. plutonu egzekucyjnego.

Protokoły wykonania wszystkich wyroków śmierci zostały potwierdzone przez pięciu świadków – uczestników zbrodni: naczelnika więzienia mokotowskiego mjr. Alojzego Grabickiego, prokuratora mjr. Arnolda Raka, ubeka lekarza kpt. Kazimierza Jezierskiego, który stwierdzał zgony oraz kata st. sierż. Aleksandra Dreja, który osobiście mordował.

Dopiero po upadku PRL Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego (17 IX 1992r.) wydał postanowienie o uniewinnieniu skazanych wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego z 14 X 1950 r.

W rzeczywistości III Rzeczpospolitej wykreowanej zmową zawartą przy „Okrągłym Stole” w 1989 r. odpowiedzialni za dokonanie zbrodni na polskich bohaterach w 1951 r. nie ponieśli żadnej odpowiedzialności.

Instytut Pamięci Narodowej prowadzi żmudne poszukiwania szczątków zamordowanych przez UB bohaterów zakopywanych przez komunistów w nieznanych miejscach. „Koalicja 13 grudnia” zapowiada likwidację IPN!

Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej.