List otwarty do Premiera Donalda Tuska!

REKLAMA

Panie Premierze

sprawa jest bardzo poważna, gdyż w dniu 17 marca 2023 r. powiedział Pan podczas publicznego spotkania w Bytomiu (odwołuję się tutaj do oficjalnego zapisu spotkania pod adresem: https://youtube.com/live/7uXdKdLm4uU), na temat prezydenta USA Donalda Trumpa tak:

1. „Ja wiem, że tak by było. Gdyby [Trump] wygrał te wybory, a o włos przegrał, to Stany Zjednoczone nie byłyby już w NATO” (czas: 1:24:37-43)

2. „Trump, jego zależność od rosyjskich służb, nie podlega dyskusji. To nie jest moje przypuszczenie, to jest efekt dochodzenia amerykańskich służb. Nie wykluczają amerykańskie służby, że Trump został wręcz zwerbowany przez rosyjskie służby 30 lat temu” (czas: 1:24:51-1.25:12).

W związku z tym, że powołał się Pan Premier na stanowisko „amerykańskich służb” chciałbym Pana prosić o konkretne źródło Pana wiedzy i przekonania („to nie jest moje przypuszczenie, to jest efekt dochodzenia amerykańskich służb”).

Być może jest Pan posiadaczem ekskluzywnej wiedzy na temat „zwerbowania [Trumpa] przez rosyjskie służby 30 lat temu”, o której istnieniu nie zdają sobie sprawy nie tylko tacy prostaczkowie jak ja, ale nawet elity polityczne Ameryki, a nawet federalna prokuratura która, gdyby przecież posiadała Pańską wiedzę, przedstawiłaby Trumpowi zarzut szpiegostwa na rzecz Rosji, doprowadzając do procesu o szpiegostwo i tym samym wykluczyła z wyborów w 2024 r. (a może i wcześniej).

Znany jest natomiast tzw. raport Roberta S. Muellera, Departamentu Sprawiedliwości USA na temat ingerencji rosyjskiej w wybory w 2016 r. („Report On The Investigation Into Russian Interference In The 2016 Presidential Election”) z marca 2019 r.

Mam go teraz przed sobą, ale czytam w nim w kilku miejscach dość jednobrzmiące stwierdzenia, że „dochodzenie nie wykazało, że kampania Trumpa koordynowała działania związane z ingerencją w wybory z rządem rosyjskim”.

Raport stwierdza, że choć były próby ingerencji Rosji w wybory, a nawet kontakty z Rosjanami, to „dochodzenie” nie wykazało ani „koordynacji”, ani „spiskowania” sztabu/kampanii Trumpa z Rosją, w tym „udzielania przez Rosję pomocy kampanii [Trumpa] w zamian za jakiekolwiek korzystne traktowanie w przyszłości” (s. 66 i inne)!

Panie Premierze, swoje słowa o prezydencie Trumpie wypowiedział Pan w 2023 r. pretendując do stanowiska premiera RP.

Dziś Pańskie słowa nabierają zupełnie nowego znaczenia – jest Pan premierem RP, a od wczoraj Trump jest prezydentem elektem USA, zaś sojusz Polski z USA odgrywa w naszym systemie bezpieczeństwa rolę szczególną, i nie może na nim ciążyć publiczne oskarżenie amerykańskiego prezydenta przez polskiego premiera (i to zaledwie sprzed ponad roku) o bycie „zwerbowanym przez rosyjskie służby 30 lat temu” agentem!

Pańskie słowa o woli wyprowadzenia USA z NATO przez Trumpa, jeśli wygrałby on wybory (to się stało!), również brzmią bardzo poważnie. Wiemy dobrze, że NATO bez USA po prostu przesłałoby istnieć.

To z kolei wymaga od Pana dyplomatycznego bicia na alarm i szukania dla Polski alternatywnego systemu bezpieczeństwa. Jakiego? Co Pan planuje poza „europejską żelazną kopułą antyrakietową” która już Pan buduje od maja 2024 r.?

I jeszcze jedno: dziś podczas konferencji prasowej na wojskowym lotnisku Okęcie (oglądałem w TV Polsat) na pytanie dziennikarki „Tygodnika Solidarność” o powyższe wypowiedzi z Bytomia z 2023 r. stanowczo Pan zaprzeczył by „tego typu sugestie [Pan] zgłaszał”.

W świetle zapisu całego Pańskiego spotkania w Bytomia, dzisiejsze Pana słowa są albo skutkiem wyparcia kłopotliwych wypowiedzi albo ordynarnym publicznym kłamstwem.

To rodzi z kolei poważne implikacje, ale wcale nie dotyczące bezpośrednio Pańskiej wiarygodności (ta jest znana od lat), lecz wiarygodności sojuszniczej Polski skoro na jej czele stoi właśnie Pan Premier, który publicznie sformułował dwa zarzuty (nie „moje przypuszczenia” jak Pan raczył zaznaczyć) wagi super ciężkiej wobec prezydenta USA (byłego i przyszłego) Donalda Trumpa:
– że jest agentem rosyjskim zwerbowanym 30 lat temu,
– że chce wyprowadzić USA z NATO!

W sytuacji w której minister Sikorski mimo swoich licznych i kompromitujących wypowiedzi o Trumpie jako „proto-faszyście” (wynurzenia jego żony przyrównujące Trumpa do Hitlera tu pomijam), próbuje (od wczoraj) tłumaczyć światu, że od zawsze Polska (i on) z szacunkiem spoglądała w stronę republikanów i Trumpa, Pańskie słowa poważnie komplikują tę narrację MSZ (pomijam tu także liczne występy dr. Jarosława #Stróżyk – szefa SKW na temat Trumpa i rzekomego rozbijania przez niego NATO).

Jak Pan Premier zamierza powyższą sytuację wyjaśnić?

Dla dobra Polski i światowego bezpieczeństwa proszę podzielić się publicznie szczegółami swojej wiedzy na temat prezydenta Trumpa, jego werbunku przez Rosjan 30 lat temu (na czym polegał układ nowojorskiego miliardera z SWR/GRU?) i idei wyprowadzenia USA z NATO.

Z poważaniem
Sławomir Cenckiewicz

Autor: dr hab. Sławomir Cenckiewicz
Urodził się 20 lipca 1971 r. w Gdyni. Historyk i publicysta, wykładowca akademicki, profesor WSKSiM w Toruniu. Syn Janiny z domu Kubiak i Ryszarda Cenckiewicza. Jest absolwentem Instytutu Historii Uniwersytetu Gdańskiego. W 1997 r. obronił pracę magisterską pod kierunkiem prof. Romana Wapińskiego na podstawie rozprawy Geneza opozycji lewicowo-liberalnej w PRL (1956–1968) (wyróżnienie rektora). W styczniu 2003 r. w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego obronił pracę doktorską na podstawie rozprawy Tadeusz Katelbach (1897–1977). Biografia polityczna (promotor – prof. Roman Wapiński). W latach 2003–2006 był adiunktem w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego. W okresie 2001–2006 był pracownikiem Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku. Od lipca do listopada 2006 r. pracował w Biurze Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie. W lutym 2007 r. objął stanowisko Naczelnika w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej w Gdańsku, które pełnił do września 2008 r.

W pracy naukowej specjalizuje się w dziejach Ludowego Wojska Polskiego, komunistycznych tajnych służb, polskiej emigracji politycznej, Polonii amerykańskiej, oporu i ruchu antykomunistycznego w PRL. Prowadził badania naukowe w Anglii i Stanach Zjednoczonych. Był dwukrotnym stypendystą Polonia Aid Foundation Trust w Londynie (w 2000 i 2004 r.). W 2000 r. otrzymał grant Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. W latach 2005–2007 był stypendystą Free Speech Foundation w Chicago. W latach 2003–2005 był sekretarzem redakcji rocznika naukowego „Niepodległość” (w Warszawie). Od 1999 r. jest również członkiem Rady Porozumiewawczej Badań nad Polonią.

Jest autorem około 200 publikacji naukowych, popularnonaukowych i źródłowych. Opublikował wiele książek, m.in. Oczami bezpieki. Szkice i materiały z dziejów aparatu bezpieczeństwa PRL, Kraków 2004 (II nagroda w Konkursie Literackim im. Józefa Mackiewicza w 2005 r. oraz wyróżnienie w Konkursie Literackim im. Brutusa w 2005 r.), Tadeusz Katelbach (1897–1977). Biografia polityczna, Warszawa 2005 (Nagroda im. Jerzego Łojka w 2006 r.), SB a Lech Wałęsa. Przyczynek do biografii, Gdańsk–Kraków–Warszawa 2008 (wspólnie z P. Gontarczykiem; obu autorom redakcja „Gazety Polskiej” przyznała tytuł Człowieka Roku 2008), Sprawa Lecha Wałęsy, Poznań 2008 oraz Śladami bezpieki i partii. Studia. Źródła. Publicystyka, Łomianki 2009; Gdański Grudzień ’70, Gdańsk–Warszawa 2009, Anna Solidarność. Życie i działalność Anny Walentynowicz na tle epoki (1929–2010), Poznań 2010, Długie ramię Moskwy. Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943–1991 (wprowadzenie do syntezy), Poznań 2011, Atomowy szpieg. Ryszard Kukliński i wojna wywiadów, Poznań 2014, Lech Kaczyński. Biografia polityczna 1949–2005, Poznań 2012 (współautor) i Prezydent Lech Kaczyński (2005–2010), Warszawa 2016 (współautor).

W dniu 22 lipca 2006 r. minister obrony narodowej Radosław Sikorski powołał Sławomira Cenckiewicza na stanowisko przewodniczącego Komisji ds. Likwidacji Wojskowych Służb Informacyjnych. Funkcję tę pełnił do dnia 30 października 2006 r. W tym czasie pełnił też funkcję doradcy wiceministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza – Pełnomocnika ds. organizacji Służby Kontrwywiadu Wojskowego. W dniu 5 stycznia 2016 r. minister obrony narodowej Antoni Macierewicz powołał S. Cenckiewicza na stanowisko dyrektora CAW i Pełnomocnika MON ds. Reformy Archiwów Państwowych. 4 czerwca 2016 r. Sławomir Cenckiewicz został dyrektorem Wojskowego Biura Historycznego im. gen. K. Sosnkowskiego.

W 2007 r. prezydent Lech Kaczyński przyznał Sławomirowi Cenckiewiczowi Srebrny Krzyż Zasługi.

Uchwałą Sejmu RP z dnia 23 czerwca 2016 r. powołany na członka Kolegium IPN.

Na pierwszym posiedzeniu 28 czerwca 2016 r. został wybrany na zastępcę przewodniczącego Kolegium IPN. Wiceprzewodniczący Kolegium drugiej, trzeciej i piątej kadencji. W wyniku wyborów 15 czerwca 2021 r. ponownie został wiceprzewodniczącym Kolegium IPN.

21 grudnia 2021 r. dr hab. Sławomir Cenckiewicz złożył rezygnację z członkostwa w Kolegium IPN.