Słucham sobie późnym sobotnim styczniowym wieczorem utworów z koncertów mojej ukochanej piosenkarki - Niny Simone i jej fantastycznego ciepłego, łagodnego, porywającego głosu, którym, pomimo że była duchem po pierwsze koncertującą [...]
Śmiechom końca nie było, bo Kuba Sienkiewicz, muzyk, lat 61, dostał kartę mobilizacyjną. On sam, człowiek bystry, podsumował to dowcipnie. „… oceniam nisko wartość bojową swoją własną, więc myślę, że [...]
Wywiad z Bartoszem chciałam przeprowadzić już dawno temu. Wydawał mi się jednak taki daleki, wręcz niedostępny. Myślałam, że taka gwiazda nie zgodzi się na rozmowę z kimś, kto pisze z [...]
Sławomir Krzanowski wokalista, gitarzysta, fantastyczny autor muzyki oraz tekstów. Dla mnie człowiek orkiestra i artysta, którego, gdy się usłyszy raz, to chcę się go słuchać jeszcze i jeszcze. W przeszłości [...]
Cezary Maciej Dąbrowski (ur. 9 marca 1968 r. w Skierniewicach) – artysta wszechstronny: poeta, prozaik, pianista, perkusista, kompozytor. Początkowo uczył się gry na fortepianie w Państwowej Szkole Muzycznej I st. im. Karola Kurpińskiego w Warszawie. Naukę gry na perkusji rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Józefa Elsnera w Warszawie. W czasie studiów interesował się interpretacją muzyki współczesnej przeznaczonej na perkusję, jednakże nie zarzucił gry na fortepianie. W roku 1991 uczestniczył w kursie interpretacji muzyki Elliotta Cartera w Avignon, zyskując uznanie francuskiego perkusisty Sylwio Gualdy oraz samego kompozytora. W 1992 otrzymał dyplom ukończenia Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w zakresie gry na perkusji.
„Im mam więcej zajęć, tym mam więcej czasu”. Coś w tym jest: przez wiele lat byłem leniem i bałaganiarzem; ostro pracować nauczyłem się koło czterdziestki, a organizować sobie czas – jeszcze później. To jest też związane z tym, że wszedłem w wiek, gdy człowiekowi zaczyna się spieszyć. Zdaje sobie sprawę, ile czasu zmarnował i jak niewiele go jeszcze zostało – mówi Piotr Bratkowski w rozmowie z Małgorzatą Kupiszewską. – Gdyby pięć-sześć lat temu ktoś mi powiedział, że zrobię wywiad-rzekę, wyśmiałbym go. Nie lubiłem robić wywiadów, bardzo się przed nimi denerwowałem. To jest coś, czego nauczyłem się na stare lata – podkreśla dziennikarz w wywiadzie dla portalu Pressmania.pl. Wyjaśniając przyczyny powrotu muzyka i powstania książki pt. „Dziwny, dziwny, dziwny” tłumaczy: -Tomek wrócił, bo w wieku 60 lat ma ogromny potencjał artystyczny, w dużym stopniu niewykorzystany właśnie przez długie milczenie, wynikające z problemów zdrowotnych. Piszemy o nich w książce: to jest też, poza wszystkim innym wstrząsająca opowieść o walce z depresją, okresami tak silną, że uniemożliwiającą jakiekolwiek funkcjonowanie.
