Zwykle się mówi, że każda półkula jest odpowiedzialna za konkretne funkcjonowanie naszego organizmu. Prawa część mózgu odpowiedzialna jest za: kreatywność, wyobraźnię, myślenie abstrakcyjne, zdolności muzyczne i artystyczne, intuicję czy wyobraźnię przestrzenną. Natomiast lewa strona mózgu myśli logicznie, racjonalnie, a jest odpowiedzialna za mowę i pisanie, prawe pole widzenia oraz zdolność rozpoznawania przedmiotów za pomocą dotyku. Wszystkie te cechy są bardzo ważne w naszym życiu, przydatne w codziennych czynnościach, w naszej pracy, relaksie i tworzeniu czegoś nowego. Natomiast pracownicy Wydziału Psychologii przekonują, że przypisywanie sztywnych ról półkuli, nie wspominając o części dominującej jest wielkim błędem.

Lo­gika zap­ro­wadzi cię z pun­ktu A do pun­ktu B. Wyob­raźnia zap­ro­wadzi cię wszędzie. 

Ciekawe, gdzie ta nasza wyobraźnia jest  w stanie zaprowadzić? Czy mamy ją bujną, kolorową? Stwierdza się, że osoba pozbawiona wy­obraźni jest mało wrażliwa na przeżywanie treści artystycznych (malarstwa, muzyki, przyrody). Jest również mniej wrażliwa na piękno otoczenia, na artystyczne urządzenie własnego mieszka­nia i najbliższego sobie środowiska. Rozwój wyobraźni dzieci często jest zaniedbywany przez rodziców i pedagogów ze względu na utożsamienie wyobraźni z niepotrzebnym fantazjowaniem. Szkoła przykłada wagę do tego, by wyposażyć wychowanków w niezbędną wiedzę i umiejętności. Bagatelizuje się zdolności twórcze, np. redukując systematycznie liczbę zajęć muzycznych czy plastycznych. Musimy pamiętać, by dzieciom czytać bajki oraz dawać im szanse opowiadać historyjki wymyślone przez nie. Bawmy się z naszymi pociechami w gry planszowe, przestrzenne, dajmy kredki, farbki i rysujmy i malujmy z nimi. Rozwijajmy w nas i naszych dzieciach wyobraźnię, by świat był w kolorowych barwach. I chyba w taki właśnie sposób powstała w Poznaniu „Strefa wyobraźni”. Jest to grupa artystyczna , składająca się z dorosłych osób, która chce swoje myśli, marzenia przelać na płótno, na deski lub gips. Co te prace przedstawiają? – trudno określić, bo każdy widzi cos innego, u każdego wyobraźnia działa w inny sposób. Nawet trudno nadać danej pracy jakiś konkretny tytuł. Artysta daje wolną rękę widzowi nad wrażeniami i doznaniami czy kątem patrzenia. Te prace wyrażają nastrój autora, pogodę za oknem, a może i pragnienia…

          Wyob­raźnia to umiejętność widze­nia cze­goś po­za tym, co widzą wszyscy. 

Każdy artysta jest inny – indywidualista. Ale co ich łączy to to, że każdy chce być zauważony i oczywiście doceniony. To jest pasja, którą nie każdy rozumie, którą nabywa się w trakcie ćwiczeń i  nie każdy ją zauważa. Wielu z nich jest skromnych, nie wierzą w siebie i w to, i w to, że komuś może ta praca przypaść do gustu. Na początku ich prace mieszczą się w walizce, później w teczce – bo gabaryty się powiększają, a zamieszkiwany pokój robi się za mały. Dalej to już galerie stają otworem, gdzie można wystawić swoje „owoce pracy”, aranżując wnętrze zgodnie z tematyką lub zdobiąc ściany kawiarni czy restauracji. Tam też jest duża publika i to jest okazja do nawiązania nowych kontaktów i nowej klienteli. Przecież każde „dzieło” ma swoją cenę. Pablo Picasso nie spodziewał by się, że jego obraz  olejny pt.: „Kobiety z Algieru” zostaną sprzedane za 179,4 mln dolarów. To najwyższa cena, jaką kiedykolwiek zapłacona na aukcji za dzieło sztuki. Place stoją dla artystów otworem na świat stawiając np.: pomnik. Jak się można domyślać –obelisk  jest stawiany na skwerach, na rynkach, gdzie obok dużo ludzi przechodzi, podziwia lub fotografuje. Ciekawe są osobowości takich artystów. W Rosji takim bohaterem jest artysta plastyk, który tworzy figury woskowe postaciom historycznym, najpopularniejszym osobowościom czy autorytetom społeczeństwa rosyjskiego. Nie szukajmy daleko – w Krynicy Zdrój – Nikifor, co wiemy o jego  twórczości?. Drodzy Państwo! Samotny mężczyzna, żyjący w nędzy, samouk z wielką pasją malarską. Jest znanym autorem kilkudziesięciu tysięcy rysunków, choć uważał , że obrazek jest skończony, kiedy on sam zrobi mu ramkę. Prace były wykonywane na skrawkach papieru, okładkach zeszytów,  papierze pakowym, i używał akwarelek, takich jak dzieci w podstawówce. Posiadał wiele pędzelków, ale wyłysiałych od długotrwałego używania. Także rysował kredką lub ołówkiem. Wybitne dzieła są publikowane w książkach, artykułach prasowych, na wystawach, prelekcjach, w katalogach wystawowych oraz filmach dokumentalnych. Jego prace zostały wystawione nawet w galerii Diny Vierny w Paryżu. Należał do grona malarzy-prymitywistów. W Krynicy Zdroju jest utworzone Muzeum Nikifora, które w tym roku obchodzi 20-tecie. Do końca roku w tymże muzeum zaplanowane są wystawy i spotkania z artystami i publicystami.  Może i Ty jesteś zaszufladkowanym artystom, który potrzebuje światła dziennego. Powinieneś użyć swojej wyobraźni – prawej strony półkuli mózgu – i zajadaj się włoskimi orzechami – to ważne. Baw się kolorami i formami i stworzyć świetne dzieło.

Człowiek pracujący rękoma to robotnik; człowiek pracujący rękoma i umysłem to rzemieślnik, a człowiek pracujący rękoma, umysłem i sercem to artysta. (Louis Nizer)

Orzech włoski

Życzę powodzenia
Pyrka