•   Tej muzyki można słuchać tak jak każdej innej, która nam się bardzo spodoba. Fryderyk Chopin był bowiem doskonałym twórcą i materią dźwięku posługiwał się w sposób mistrzowski.

Jego piękne melodie, frazowanie, dobór i proporcje brzmień, relacje dynamiczne i agogiczne (zmiany tempa na przestrzeni utworów) czy kontrasty wyrazowe są obrazem twórczej drogi, w której operując wiedzą i doświadczeniem zaczerpniętym w młodości z muzyki polskiej, potrafił połączyć ją w specyficzny dla siebie sposób z całą muzyką europejską, stwarzając wybitnie charakterystyczne parametry artystyczne swoich dzieł. Ich jakość właśnie jest tym co porusza serca i dusze słuchaczy, nie tylko polskich ale i świata, który muzykę Chopina ceni, i w sposób szczególny uwielbia.

REKLAMA

Jednak dla nas – Polaków ma ona również inny wymiar, który innym narodom jest mniej czytelny a będący dla nas właśnie tym, co Chopin transportuje swoją muzyką w warstwie uczuć i emocji – naszą polską, oryginalną kulturę, zawartą wyrafinowanie w tekstach dzieł, pisanych w czasie niefunkcjonowania czy wręcz nieistnienia Polski na mapie Europy.

Chopina muzyka opowiada poprzez dźwięk, jest brzmieniową historią o tym, czym uczuciowo żył jej twórca.

Ten element właśnie sprawia, że utwory Chopina zawsze, niezależnie od ich formy, są treścią muzyczną tak bardzo polskie, zawierając ładunek emocji i uczuć, którego postać odzwierciedla często polskie losy. A im Chopin był jako kompozytor starszy i dojrzalszy – tym bardziej utwory jego wyrażają to uczucie mistrzowsko wplecione w ich akcję, i na ogół dyskretnie je tylko podkreślają. Jednak zawsze przenika te momenty wielka, osobista tęsknota Chopina za polską ziemią ojczystą.

Dowodem tego jest choćby to właśnie piękne preludium, Op. 28 No 15, nazwane później Deszczowym, skomponowane w trakcie pobytu Chopina na Majorce, w byłym klasztorze Kartuzów, które rozpoczynając się jak sentymentalna kołysanka przemienia dalej, w części środkowej w narastającą burzę emocji. To jest swoisty i osobisty płacz kompozytora za „rajem utraconym”.

Fryderyk Chopin był przecież na emigracji gorącym polskim patriotą, lecz jego emigracyjne pragnienie powrotu do Polski nie było mu dane doczekać już spełnienia.

Kompozytor powrócił jednak do ojczyzny sercem i duszą poprzez swoją muzykę, docierając poprzez nią również do słuchaczy na całym świecie. I oni wszyscy, grając ją i jej słuchając, podświadomie przeżywają dzisiaj nasze polskie dzieje, i uczestniczą w ten sposób polskiej historii ostatnich ponad dwustu lat.

Zaś zbliżająca się za kilka dni 225 już rocznica urodzin naszego mistrza jest wielką okazją ku temu, by w tym roku, nim jesienią nadejdzie kolejna edycja Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, i czołówka najlepszych młodych pianistów z całego świata przybędzie do stolicy Polski zaprezentować swoje umiejętności i pokazać swój entuzjazm dla muzyki Chopina, przypominać o tym co w jego muzyce jest tym najgłębiej przechowanym. O jego miłości do wolnej, niepodległej Ojczyzny, która poprzez muzykę dawała pokoleniom Polaków siłę i wiarę w to, że warto i należy o nią się starać.

I do dziś dnia o tym przypomina, rozsławiając muzykę i kulturę polską na świecie.

🎦 Frédéric Chopin: Prélude Op. 28 No 15 – „Raindrop” Prélude – Preludium “Deszczowe”