Moje dzisiejsze zwiedzanie Monachium rozpocząłem od spaceru po malowniczym Ogrodzie Angielskim, mimo niskiej temperatury i padającego deszczu. Pierwszym przystankiem była imponująca Wieża Chińska, która nawet w deszczowej aurze zachwycała swoją orientalną architekturą. Deszcz przytłumił zwykły ruch w ogródku piwnym, który otacza pagodę, ale nadal emanował on spokojem i urokiem. Następnie ruszyłem w stronę Świątyni Monopterosa, klasycystycznej rotundy z pięknym widokiem na park, choć deszczowe chmury nieco ograniczyły panoramę miasta.

REKLAMA

Po opuszczeniu parku skierowałem się w stronę Starego Miasta, gdzie pierwszym przystankiem była Brama Izarska, będąca pozostałością średniowiecznych murów obronnych Monachium. Choć otoczona współczesną zabudową, przypomina o dawnych czasach, kiedy Monachium było ważnym ośrodkiem handlowym.

Kontynuując spacer, dotarłem do Marienplatz, serca miasta, gdzie znajdują się dwa ratusze. Nowy Ratusz, z jego neogotycką fasadą i słynnym zegarem Glockenspiel, przyciągał turystów, mimo że pogoda nie sprzyjała długiemu przebywaniu na zewnątrz. Figury zegarowe ożyły, mimo deszczu, co przyciągnęło grupkę wytrwałych widzów. Tuż obok znajduje się Stary Ratusz, skromniejszy, ale równie ważny symbol dawnych czasów Monachium.

Idąc dalej, dotarłem do Placu Maksymiliana Józefa, który otacza elegancka architektura, w tym imponujący gmach Residenz, dawnej siedziby bawarskich monarchów. Na placu znajduje się także pomnik króla Bawarii, którego monumentalność podkreślają historyczne budynki, tworząc królewski klimat tego miejsca, nawet podczas niepogody.

Kolejnym punktem na trasie była monumentalna Hala Wodzów (Feldherrnhalle) na Odeonsplatz, gdzie podziwiałem potężne łuki i figury upamiętniające bawarskich generałów. Majestat tej budowli, w połączeniu z deszczową aurą, nadawał miejscu pewnej melancholijnej powagi.

Tuż obok znajduje się Kancelaria Kanclerza Bawarii (Bayerische Staatskanzlei), imponujący budynek z dużą przeszkloną kopułą, który jest siedzibą bawarskiego rządu. Choć w deszczową pogodę otaczające go ogrody były mniej przyciągające, sama architektura budynku stanowi ciekawy kontrast między tradycją a nowoczesnością, wpisując się doskonale w otoczenie Odeonsplatz.

Spacer zakończyłem przy Katedrze Najświętszej Marii Panny (Frauenkirche), której dwie charakterystyczne wieże, mimo deszczu, wyłaniały się z mgły, przypominając o długiej historii miasta. Wnętrze katedry było doskonałym schronieniem przed chłodnym deszczem, oferując chwilę spokoju i refleksji.

Na zakończenie dnia, po długim spacerze w deszczowej aurze, zatrzymałem się w jednej z przytulnych restauracji, gdzie „niewielkiej” wielkości sznycel z piwem pozwolił mi zregenerować siły i podziwiać z okna urokliwe, choć deszczowe Monachium.

————————————————————

My tour of Munich today began with a walk through the picturesque English Garden, despite the low temperature and the falling rain. The first stop was the impressive Chinese Tower, which, even in the rainy weather, captivated with its oriental architecture. The rain subdued the usual activity in the beer garden surrounding the pagoda, but it still emanated calm and charm. I then headed toward the Monopteros Temple, a neoclassical rotunda with a beautiful view of the park, though the rain clouds slightly limited the city’s panorama.

After leaving the park, I made my way toward the Old Town, where my first stop was the Isar Gate, a remnant of Munich’s medieval defensive walls. Although surrounded by modern buildings, it serves as a reminder of the old days when Munich was an important trade center.

Continuing the walk, I reached **Marienplatz**, the heart of the city, where two town halls stand. The New Town Hall, with its neo-Gothic façade and the famous Glockenspiel, attracted tourists, even though the weather didn’t encourage staying outside for long. The clock’s figures came to life despite the rain, drawing a small crowd of determined viewers. Right next to it stands the Old Town Hall, more modest but equally important as a symbol of Munich’s past.

Moving forward, I arrived at **Max-Joseph-Platz**, surrounded by elegant architecture, including the impressive Residenz, the former residence of the Bavarian monarchs. On the square stands a statue of King Maximilian Joseph, whose monumentality is emphasized by the historic buildings, creating a regal atmosphere, even in gloomy weather.

The next stop was the monumental **Feldherrnhalle (Hall of Generals)** at **Odeonsplatz**, where I admired the massive arches and statues commemorating Bavarian generals. The grandeur of this structure, combined with the rainy ambiance, gave the place a certain melancholic majesty.

Right next to it is the **Bavarian State Chancellery (Bayerische Staatskanzlei)**, an impressive building with a large glass dome, which houses the Bavarian government. Although the surrounding gardens were less appealing in the rainy weather, the building’s architecture stood out as an interesting contrast between tradition and modernity, fitting perfectly into the surroundings of Odeonsplatz.

I finished my walk at the **Cathedral of Our Lady (Frauenkirche)**, whose two distinctive towers, despite the rain, emerged from the mist, reminding me of the city’s long history. The interior of the cathedral provided excellent shelter from the cold rain, offering a moment of peace and reflection.

To end the day, after a long walk in the rainy weather, I stopped at a cozy restaurant where a “modestly-sized” schnitzel with a 🍺 helped me regain my strength and enjoy the charming, though rainy, view of Munich from the window.

Andrzej Pawlikowski (ur. 15 października 1969 roku w Zakopanem) – generał brygady Biura Ochrony Rządu. W latach 2006–2007 i 2015–2017 szef BOR, profesor wizytujący Akademii Sztuki Wojennej w Warszawie. Jest absolwentem Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki (magister inżynier, 1994) oraz studiów podyplomowych na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej w zakresie obronności państwa (2000). Ukończył Wyższy Kurs Obronny w Akademii Obrony Narodowej (2007) oraz Kurs Protokołu Dyplomatycznego w Akademii Dyplomatycznej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (2010). Od 1995 w BOR. W latach 1997–2001 szef ochrony bezpośredniej Ministra Spraw Zagranicznych RP i równocześnie w 1999 Przewodniczącego OBWE. W latach 2002–2005 przedstawiciel RP na posiedzeniach Grupy Roboczej ds. Współpracy Policyjnej przy Radzie Unii Europejskiej oraz Grupy Roboczej ds. Zwalczania Terroryzmu przy OBWE. W latach 2004–2005 pełnił funkcję szefa Wydziału Organizacji i Współpracy Międzynarodowej BOR. Uczestniczył w pracach szeregu zespołów międzyresortowych dot. problematyki bezpieczeństwa państwa m.in. w latach 2006–2007 był stałym członkiem Międzyresortowego Zespołu ds. Zwalczania Terroryzmu oraz od 2002 do 2007 Polsko-Amerykańskiej Grupy ds. Zwalczania Terroryzmu. Od 26 października 2006 do 27 listopada 2007 szef BOR. Od 10 stycznia 2009 do 10 października 2010 szef pionu szkolenia w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym. Od 2013 do 2014 współtwórca oraz wiceprezes zarządu BINASE (Business & Intelligence Security Service) – polskiej prywatnej firmy łączącej funkcję elitarnego think tanku z usługami doradztwa strategicznego w zakresie wywiadu konkurencyjnego i bezpieczeństwa biznesu. 24 września 2015 został doradcą społecznym prezydenta RP Andrzeja Dudy. Przestał pełnić tę funkcję 3 grudnia 2015, w związku z ponownym objęciem stanowiska szefa BOR. 30 sierpnia 2016 został mianowany przez prezydenta RP na stopień generała brygady. 27 stycznia 2017 podał się do dymisji, wskazując względy zdrowotne.