Donald Tusk: „Kanclerz Olaf Scholz mówi otwarcie i to jest zaleta tego spotkania, że w sensie formalnym i prawnym reparacje z punktu widzenia Niemiec są zamknięte. I ma argumenty na rzecz tej tezy”.
Olaf Scholz: „Niemcy są świadomi swojej wielkiej winy i odpowiedzialności za miliony ofiar niemieckiej okupacji, dlatego będziemy wpierać inicjatywy na rzecz ocalałych od okupacji i na rzecz pamięci o ofiarach.”
================================
Dwaj bandyci napadli na bank, zrabowali wszystko, zabili pracowników banku, zdewastowali biura, rozbiegli się z łupami. Jednego z bandziorów dopadła policja. Osaczony w kryjówce popełnił samobójstwo. Drugi bandzior pomagał policji w ściganiu kamrata, uniknął odpowiedzialności i nawet przejął obrabowany bank. Ustanowił w nim swojego dyrektora. Właścicieli banku prześladował.

Minęły lata – spadkobiercy pierwszego bandziora korzystając z łupu pochodzącego z napadu zajęli się legalnymi interesami. Spadkobiercy drugiego nie potrafili wykorzystać łupu, popadli w nędzę, utracili też wpływ na bank. Właściciele wreszcie mogli ustanowić własny zarząd w banku i postanowili uzyskać odszkodowania od spadkobierców bandytów, którzy kiedyś dokonali rabunku.

Zarząd banku przygotował wyliczenia strat wyrządzonych przez jednego z bandytów i zaczął wyliczać straty spowodowane przez drugiego bandziora.

Walne zgromadzenie właścicieli banku, w większości niezadowolonych z pracy zarządu, postanowiło go zmienić. Nowy zarząd ogłosił, że spadkobiercy bandziorów nie muszą płacić żadnych odszkodowań. Apelował, aby przynajmniej spadkobiercy jednego z bandziorów coś symbolicznie wypłacili – spadkobiercy pierwszego bandziora zastanawiają się nad tym. Natomiast spadkobiercy drugiego bandziora podjęli starania, aby znowu bank opanować.

Właściciele banku jeszcze nie rozumieją, że zmiana zarządu banku nie była mądrą decyzją!

Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej.