27.08.-25.09.1926.
Por. Bolesław Orliński z mechanikiem Leonardem Kubiakiem w samolocie bez spadochronów oraz radia – dla zmniejszenia ciężaru – oraz bez kamizelek ratunkowych i instalacji tlenowej pokonali dystans długości ponad 24 tys. kilometrów Warszawa-Tokio-Warszawa. W drodze powrotnej ostatnie 6 tys. km na samolocie uszkodzonym (urwana końcówka skrzydła, wyciekał olej z silnika).
Kpt. Orliński od 1928 r. po odejściu z wojska był oblatywaczem samolotów PZL. Oblatał jako pilot 92 samoloty, wylatując 7000 godzin.
W 1931 r. na myśliwcu PZL P.6 w amerykańskich zawodach lotniczych National Air Races w Cleveland, pokonał znanych pilotów światowych, w tym Ernsta Udeta (w czasie II wojny światowej generała Luftwaffe, który po przegranej Bitwie o Anglię popełnił samobójstwo) .
W 1934 r. Orliński ustanowił na myśliwcu PZL P.24 światowy rekord prędkości dla samolotów myśliwskich z silnikiem gwiazdowym – 414 km/h.
Podczas wojny 1939 r. został wysłany do Rumunii w celu odebrania 11 brytyjskich myśliwców dla Polski. Po agresji sowieckiej 17.09. udał się na Zachód, służył w lotnictwie polskim, m.in. w 305 dywizjonie bombowym. Wykonywał najtrudniejsze nocne loty nad Niemcami na pokładzie Mosquito.
Po wojnie płk Orliński pozostał na emigracji, zamieszkał w Kanadzie. Zmarł 28 lutego 1992 r. Do końca życia w rocznicę lądowania w Tokio odwiedzał Go ambasador Japonii.
Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej.
Zostaw komentarz