Spójrzmy jak przebiegały działania wojenne w 1939 r.
Uwaga: to kolejny czwarty odcinek, będą następne!
===============================
IV. Niemcy. Nowy plan wojny.
Niemieckie dowództwo po pierwszym tygodniu walk w Polsce stwierdziło, że siły polskie w swej masie nie dały się okrążyć, nie udało się ich zniszczyć, cofnęły się zachowują nadal zdolności obronne, a to oznaczało, że wojny w Polsce zakończyć nie można.
Po stwierdzeniu fiaska planu Fall Weiss w OKW 9 września został przyjęty nowy plan działań. Założono w nim kolejne okrążenie tym razem ostatecznego zniszczenia sił polskich, teraz znajdujących się – jak sądzili Niemcy – na wschód od Wisły. Wobec powyższego także linia przyszłej granicy “przyjaźni” niemiecko-sowieckiej została przesunięta z Wisły na Bug skoro dotąd Sowieci nie pofatygowali się, aby zająć ziemie polskie na wschód od Wisły. Dokonano swoistej wymiany ze Stalinem, Lubelszczyzna miała być niemiecka, a Litwa sowiecka (w pakcie Ribbentrop-Mołotow było odmiennie).
Realizacja nowego planu wojny uległa jednak istotnemu zaburzeniu, bowiem Niemcy planując nowe okrążenie wojsk polskich nie zauważyli, że na terenie Wielkopolski znajduje się nienaruszona w walkach Armia „Poznań”, która wraz z Armią „Pomorze” (łącznie 225 tys. żołnierzy) 9 września uderzyła w bok nacierających w kierunku Warszawy niemieckich 8 i 10 Armii z Grupy Armii Południe „Süd”.
Z polskiej inicjatywy rozpoczęła się największa bitwa kampanii polskiej 1939 r. – bitwa nad Bzurą. Polski atak okazał się całkowitym zaskoczeniem, gdyż niemieckie dowództwo nie spodziewało się, że w tamtym rejonie są polskie wojska (dwie armie!) zdolne do przeprowadzenia natarcia w wymiarze operacyjnym. Zawiodło Niemcom rozpoznanie, także niemieckie lotnictwo, nie wykrywając ruchów polskich dywizji i brygad.
OKW nie rozpoznało też, że polskie dowództwo kontynuując działania obronne przesuwa wojska w rejon województw lwowskiego, tarnopolskiego, stanisławowskiego, zapewniając także w ten sposób drogę dostaw zaopatrzenia wojennego z Zachodu, przez Rumunię (takie transporty były już uruchomione).
Niemcy nie orientowali się, że tam polskie dowództwo zamierza skoncentrować własny wysiłek obronny.
Niemieckie dowództwo przyjmując nowy plan wojny z Polską nadal nie miało możliwości zakończenia zwycięskiego tego konfliktu!
Czytaj więcej:
Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej.
Zostaw komentarz