Po raz pierwszy w Gdyni, na pokładzie ORP „Bałtyk”(b. francuski krążownik, w polskiej Marynarce Wojennej hulk szkolny) odbyła się promocja na stopnie oficerskie absolwentów Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej.
……
Szkoła wykształciła w latach 1921-1939, 224 oficerów na wydziale morskim, 23 na wydziale technicznym i 12 na wydziale administracyjnym.

REKLAMA

Przyjmowano ok. 20-30 kandydatów rocznie z liczby kilkukrotnie większej. Do egzaminów dopuszczano młodzież po maturze, z kategorią zdrowia „A bez zastrzeżeń”. Na egzaminie konkursowym kandydat musiał wykazać się przede wszystkim bardzo dobrą znajomością matematyki. Ważne były sprawdziany z języka obcego i wybranych przedmiotów ogólnych oraz badania psychotechniczne (sprawdzano m. in.: szybkość orientacji, trafność decyzji, pamięć i odwagę). Wraz z rejsem kandydackim stwarzało to gęste sito na drodze do otrzymania tytułu podchorążego MW.

Po zdanym egzaminie kandydat przechodził szkolenie rekruckie, a po nim służył miesiąc lub dwa na ORP „Wilia” lub ORP „Iskra”. Było to pływanie tzw. kandydackie, którego zaliczenie było ostatecznym warunkiem przyjęcia do szkoły. Następnie podchorążowie wracali do Torunia na zajęcia teoretyczne, po których wydział morski odbywał kilkumiesięczny rejs na „Iskrze” z zawijaniem do obcych portów. Podchorążowie wydziałów: technicznego i administracyjnego zaliczali praktykę w portach i na okrętach floty.

Słuchacze w ciągu trzech lat studiowali nauki matematyczne, nautyczne, techniczne i ogólnowojskowe w tym około 12 miesięcy spędzali na morzu, odbywając praktyki na różnych stanowiskach.

Do Szkoły przyjmowani byli też absolwenci szkół podchorążych i podoficerowie młodsi wszystkich rodzajów wojsk, pragnący służyć w MW.

Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej