Po przeczytaniu na Portalu Dawna Skawina art z dnia 22 kwietnia 2024 roku o Pomniku Lenina.

REKLAMA

Dotyczy usunięcia Pomnika Lenina ze Skawwiny z placu przed biurowcem huty aluminium.

Informuję że będąc przewodniczącym Komisji Solidarności (Skawina Rynek 12 ) wystąpiłem jako organizacja związkowa z pismem z dn 10.11.1989 rok, złożonym na Dziennik Podawczy do władz miasta Skawina ( w tym czasie burmistrzem był R Ordytowski). Po wielu rozmowach, pismach i spotkaniach z burmistrzem, po przedstawieniu ok 200 podpisów członków organizacji mieszkańców Skawiny ówczesne władze pod koniec listopada 89 roku popołudniową porą zdemontowali pomnik.

Ja zostałem o tym poinformowany telefonicznie przez burmistrza Ordutowskiego dwa dni po usunięciu pomnika.

Naszego wniosku o usunięcie pomnika Lenina nie poparła żadna Zakładowa Komisja Solidarności Skawińskich zakładów pracy, ani nie zbierali podpisów w tej sprawie. W w/w piśmie też wnioskowałem o zmianę nazw ulic niegodnych bohaterów komunizmu np. Dzierżyńskiego, Marchlewskiego, Buczka. Na sesji rady miejskiej w Ratuszu w Skawinie dot zmiany nazw ulic jako jedyny przedstawiciel wniosku społecznego i komisji NSZZ Solidarność Skawina brałem cznny udział, uzasadniając i przekonywując do naszych wniosków odnośnie nowych nazw ulic.

Jako ciekawostkę mogę dodać, że ówcześni radni byli przeciwni zmiany nazwy ulicy Buczka na ul. ks. Jerzego Popiełuszki sugerując  że ul. Buczka ma się nazywać Cmentarna . Obecną ul. Józefa Piłsudskiego chcieli nazwać ul. Oświęcimską ponieważ ulicya usytuowana jest w kierunku Oświęcimia.

Pomiętam jak bardzo przeciwny naszemu wnioskowi w tym przedsięwzięciu i sugestiach był radny były pracownik huty aluminum główny energetyk. Po wielu sporach i dyskusjach uznano nasz projekt i podpisy społeczeństwa Skawiny w większości oś. Ogrody.

We wniosku o zmianach nazw ulic był wniosek o przywrócenie nazwy szkoły podstawowej nr 2 na im. Józefa Piłsudskiego, na co nauczyciele SP nr 2 jednogłośnie nie zgodzili się na tą propozycję. Chciałem zaznaczyć że SP nr 2 i LO (jeden budynek) był budowany w czynie społecznym przez społeczeństwo Skawiny w hołdzie dla Józefa Piłsudskiego za Odzyskanie Niepodległości.

Dziennik Podawczy UM Skawina z listopada 1989 roku.

Foto: Józef Wieczorek

Autor: Kazimierz Korabiński, ur. 10 VII 1949 w Skawinie. Ukończył Szkołę Górniczą przy KWK Boże Dary w Katowicach-Kostuchnie (1967).

1967–1981 górnik, nast. ratownik górniczy w KWK Boże Dary tamże (w I 1976 włączona do KWK Murcki). VI 1981 – 2008 na rencie inwalidzkiej; od 1981 pracownik w niepełnym wymiarze czasu pracy w zakładach Skawiny, Krakowa, Katowic i w Niemczech.

1975–1980 członek katowickiego oddziału Pola Esperanto-Asocio.

Od IX 1980 w „S”; 2–3 IX 1980 współorganizator (z Mieczysławem Sędzikowskim i Bronisławem Stryczkiem) strajku okupacyjnego w KWK Murcki (Rejon Boże Dary) w Katowicach-Kostuchnie, 3 IX 1980 uczestnik strajku okupacyjnego w KWK Manifest Lipcowy w Jastrzębiu-Zdroju, reprezentant KWK Murcki w czasie podpisywania porozumienia jastrzębskiego. 4 IX 1980 współorganizator (z M. Sędzikowskim i B. Stryczkiem) Zakładowej Komisji Robotniczej w KWK Murcki, 24 X 1980 KZ tamże.

13 XII 1981 zatrzymany w mieszkaniu w Skawinie, zwolniony ze wzgl. na stan zdrowia. 17 XII 1981 wykonał (ze Zbigniewem Kupcem) kilkaset ulotek i rozkleił je w Skawinie. Od XII 1981 w podziemnej „S” (z Markiem Ciaputą, Małgorzatą Feill, Franciszkiem Urbańczykiem, Janem Guzikiem, Leszkiem Jaranowskim, Andrzejem Hajdą, ks. Andrzejem Zwolińskim, Adamem Chrząstkiem, Iwoną Janeczek, Fryderykiem Czerwińskim i Kazimierzem Świtoniem). W VIII 1982 odbył (z Mieczysławem Majdzikiem) pieszą pielgrzymkę ze Skawiny na Jasną Górę w intencji zamordowanych górników z KWK Wujek. 1983–1989 założyciel, lider Związkowej Niezależnej Oficyny Wydawniczej w Skawinie (z Henrykiem Holfeierem, M. Feill, A. Hajdą, M. Ciaputą). 1982–1989 (od 1983 w ramach ZNOW) grafik, autor, organizator, drukarz linorytów o tematyce religijno-patriotycznej, nadruków na płótnie z treściami patriotyczno-związkowymi, kart świątecznych, rocznicowych, kalendarzy, ulotek, odezw, petycji, śpiewników patriotycznych, kopert, znaczków poczt podziemnych. 1984–1989 drukarz „Hutnika”, 1985–1989 „Tygodnika Mazowsze” (z M. Ciaputą).

Od 1982 koordynator kolportażu, kolporter podziemnych pism „Hutnik”, „Tygodnik Mazowsze”, „PWA. Przegląd Wiadomości Agencyjnych”, „Opinia Krakowska”, „Myśli Nieinternowane”, ulotek, kaset, kalendarzy, kart świątecznych, cegiełek (punkty kolportażowe w Skawinie przy ul. Brzozowej i Ogrody; dostawcą m.in. Adam Chrząstek, wymiana z Magdaleną Maliszewską, Franciszkiem Urbańczykiem, Leszkiem Jaranowskim; odbiorcami zakłady w Skawinie, Rabce, Katowicach). W l. 80. uczestnik demonstracji i manifestacji rocznicowych w Krakowie, Katowicach, Warszawie; od 1984 uczestnik Ruchu Odwaga i Prawda im. ks. Jerzego Popiełuszki w Krakowie-Mistrzejowicach. W X 1984 organizator (z ks. Andrzejem Zwolińskim) spotkań i wykładów Anny Walentynowicz w Andrychowie i Skawinie. Sygnatariusz listów protestacyjnych, organizator zbierania podpisów. W VI 1985 uczestnik głodówki rotacyjnej w kościele Narodzenia NMP w Krakowie-Bieżanowie; 11 XI 1988 pobity podczas manifestacji w Katowicach; 11–16 XI 1988 uczestnik głodówki w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach o przywrócenie do pracy górników zwolnionych po tej manifestacji. W 1988 sygnatariusz, z ramienia ZNOW, Porozumienia Niezależnych Organizacji Małopolski. Kilkakrotnie zatrzymywany, wielokrotnie przesłuchiwany, dwukrotnie ukarany grzywnami przez kolegia ds. wykroczeń. W III 1988 współorganizator Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Górników, którzy zginęli w KWK Wujek 16 XII 1981, powołanego w Gliwicach, od 1989 członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika ku Czci Górników KWK Wujek w Katowicach Poległych 16 Grudnia 1981 r., od IV 1990 przew. małopolskiego oddziału w Skawinie.

W 1989 członek KO w Skawinie, uczestnik kampanii wyborczej KO (druk ulotek). 1989–1992 przew. „S” Emerytów i Rencistów w Skawinie, 1989–1990 członek Tymczasowej Krajowej Komisji Koordynacyjnej „S” EiR w Krakowie, w 1990 delegat na WZD Regionu Małopolska, od 2005 w „S” przy MPK w Krakowie. W 1989 inicjator akcji usunięcia popiersia Lenina i zmiany nazw ulic w Skawinie. Od 2008 na emeryturze.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2016), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017), Medalem KEN (2017).

1985–1986 rozpracowywany przez p. V RUSW w Skawinie w ramach KE krypt. Dozorca.