Krzysztofowi „Komedzie” Trzcińskiemu

w 50-tą rocznicę śmierci

 

Kołysanka

 

Poeto fortepianu

Kołysankowy mistrzu

Dziecko rozmarzone

Zabrakło Ciebie tu

 

Niezapomniany artysto

Krynice Twych melodii

Jak łza i strumień czysty

Spływały spod palców i strun

 

Tak dawno już nie zagrałeś

I nas nie ukołysałeś

Umilkł wraz z tobą instrument

Lecz pamięć pozostała

 

Nim świt nadejdzie, powrócisz

I w aurze piękna przywrócisz

Tę nutę melancholii

Którą wyniosłeś ze snu.

 

Tomasz Trzciński

 

Więcej o Krzysztofie Komeda Trzcińskim na portalu Culture.pl

Foto @Marek Karewicz, Jazz Forum

Posłuchaj tego wykonania na Spotify