Od pewnego czasu na „polskim” FB pojawiło się dużo profili niemieckich, zwykle tylko w języku niemieckim, chociaż są też czasem zdania pisane po polsku. Umieszczane są stare fotografie nostalgicznie pokazujące miasta, miasteczka, pejzaże z ziem znajdujących dziś w granicach Rzeczpospolitej, a przed wybuchem II wojny światowej będące w granicach Rzeszy. Do tego pojawiają się liczne zdjęcia z armii Hitlera, zwłaszcza u-botty i inne okręty Kriegsmarine, samoloty i dzielni piloci, asy Luftwaffe oraz oficerowie i żołnierze, działa, czołgi Wehrmachtu. Zdjęć esesmanów i załóg obozów koncentracyjnych jeszcze nie publikują.

REKLAMA

Nie wiadomo czemu akurat teraz Niemcy chcą nam przypominać jak wyglądały Oberschlesien. Ostpreussen, czy Pommeren i najezdnicza armia Hitlera? Czyżby Niemcy nie rozumieli, że gdyby wcześniej nie napadli na Polskę, nie rozpętali II wojny światowej, to nie musieliby po jej zakończeniu uciekać za Odrę – robić miejsca dla Polaków wypędzonych prze Rosjan z ich domów na ziemiach zabużańskich?

Naprawdę zapomnieli, że wcześniej wybrali Hitlera, który ich na wojnę poprowadził? Mógł to zrobić skoro jego NSDAP odniosła zwycięstwo wyborcze. W większości okręgów wyborczych hitlerowcy uzyskali od 40 do 50% głosów. W gronie „rekordzistów” plasowały się ziemie nad Odrą i Bałtykiem – okręgi wyborcze Breslau i Liegnitz (Dolny Śląsk), natomiast absolutnymi liderami – wynik 55% i więcej – okazały się Ostpreussen (Warmia i Mazury), Franfurt/Oder (Ziemia Lubuska) i Pommeren (Pomorze Zachodnie). Tylko Opolszczyzna (Oppeln) wypadła trochę „gorzej”, 40-45% poparcia dla Hitlera, a to z racji licznej mniejszości polskiej, która na NSDAP nie głosowała.

Późniejsi „wypędzeni” bardzo starali się, aby Hitler wygrał i nimi rządził. A polityka uwielbianego Führera, rozpętanie II wojny światowej, przegrana skutkowały m.in. wypędzeniem. O tym w Niemczech, i nie tylko tam, nie pamiętają!

Spojrzymy na mapę poparcia dla NSDAP (wybory 1933 r.). O czym świadczą wyniki wyborów?

Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej.