Fraza „teoria spiskowa” pojawiła się jako  broń w walce informacyjnej i była rozpowszechniona przez CIA po 1967 roku. Istnieje notatka traktująca właśnie o wykorzystaniu tej frazy w walce informacyjnej z dociekliwymi osobami, która została sporządzona w 1967 roku po tym jak opinia publiczna w USA nie wierzyła w Raport Komisji Warrena dotyczący zamordowania Prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. W USA 46% obywateli nie wierzyło, że Oswald, który zamordował prezydenta działał sam.

W ostatnich latach afera pociąga za sobą coraz to nowe afery w Kościele Katolickim. Jak to się stało, że Kościół stał się azylem dla różnego typu zboczeńców seksualnych oraz w szczególności pedofilów. Jest pytanie kto przyłożył rękę do bankructwa ideałów i wzrostu braku zaufania do duchownych. Nie chcę sięgać do historii, w szczególności okresu tzw, Świętej Inkwizycji ale w dobie czasów obecnych. Wiadomym jest że w całym społeczeństwie występuje  tzw. „ciemna liczba”, jak to określają służby dochodzeniowo-śledcze potencjalną liczbę przestępców w różnych grupach ludności. Ta „ciemna liczba” występuje jak w każdej społeczności w tym przypadku, którym się zajmujemy również wśród księży Kościoła Katolickiego. Jaka jest definicja ciemnej liczby otóż najpopularniejszą jest – „Ciemna liczba przestępstw to zdarzenia, które nie są objęte przez statystyki kryminalne. Organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości najczęściej w tych sprawach milczą, choć skala zjawiska daje do myślenia. Przestępczość nieujawniona może być kilkukrotnie większa, niż wynika z oficjalnych danych”.

Natomiast mnie odpowiada przejrzysta definicja, która została sformułowana przez mojego nauczyciela akademickiego z przedmiotu Kryminalistyki (u którego pisałem pracę magisterską), Prof. Tadeusza Hanauska – Ciemna liczba przestępstw – „liczba przestępstw, które zostały faktycznie popełnione, lecz nie są objęte przez statystykę kryminalną (wskutek ich nieujawnienia). Czasami bywa wyrażana procentowo, jako stosunek (szacowanej) ogólnej liczby popełnionych przestępstw do przestępstw wykrytych.” Ta definicja została przyjęta i wpisana do Encyklopedii PWN.

Zgodnie z tą definicją pedofilia zawsze występowała tak w różnych warstwach społecznych począwszy od osób zaufania publicznego, polityków, lekarzy, prawników, inżynierów czy też robotników itd. a skończywszy na osobach szczególnych jak nauczyciele, opiekunowie dzieci czy też księża. We wszystkich państwach o systemie totalitarnym w szczególności w ZSSR kościoły nie miały prawa egzystencji a w innych były poddawane represjom, indoktrynacji i pełnej kontroli. Jednak zawsze działały w ukryciu i po odzyskaniu wolności szybko się odradzały. Wiele wskazuje że w okresie komunistycznym w Polsce oficerowie Urzędu Bezpieczeństwa prowadzili też takie sprawy (chodzi o przestępstwa na tle seksualnym), ale wiele z nich zostało utajnionych a księża pedofile byli szantażowani i wykorzystywani jako informatorzy.  W jaki sposób system komunistyczny rozpoczął rozkład i niszczenie Kościoła. Można to zaobserwować na przykładzie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Chytry plan zniszczenia Kościoła Katolickiego został ujawniony przez kobietę która nazywała się Bella Dodd. Jej życiorys jest naprawdę fantastyczny i warty opisania. Zresztą opisała go również częściowo w swojej książce pt. School of Darkness” – „Szkoła ciemności”. Bella Dodd (z domu Visono; 1904 – 29 kwietnia 1969 ) była nauczycielką, prawnikiem i działaczką związkową, członkinią Komunistycznej Partii Ameryki (CPUSA) i Nowojorskiego Związku Nauczycieli (TU) w latach 30-tych i 40-tych XX wieku, była „jednym z najbardziej ostrych głosów komunizmu” w USA. Była następnie  głośną antykomunistką po jej wykluczeniu z partii w 1949 r.

Bella Dodd a w zasadzie, Maria Asunta Isabella Visono, urodziła się w 1904 roku w Picerno, region Basilicata, prowincja Potenza w Królestwie Włoskim. Była najmłodszym z dziesięciorga dzieci. Kiedy jej rodzina przyjechała do Stanów Zjednoczonych, byli bardzo biedni. Przestali chodzić do kościoła. Uczęszczała do szkół publicznych w rejonie Nowego Jorku, w tym do Evander Childs High School. W 1921 r., Po uzyskaniu stypendium państwowego, rozpoczęła naukę w Hunter College, uniwersytecie publicznym. Tam otrzymała dyplom, zainteresowała się sprawami społecznymi. Na ostatnim roku została przewodniczącą samorządu uczniowskiego. Pracowała latem, aby sfinansować swoje studia. W 1925 roku ukończyła studia z wyróżnieniem. Uzyskała tytuł magistra na Uniwersytecie Columbia, przygotowując się do doktoratu z filozofii. Tytuł jej pracy magisterskiej brzmiał: „Czy Kongres jest zwierciadłem narodu?” Następnie przeszła do działu prawnego. Od jesieni 1927 do czerwca 1930 roku ukończyła Szkołę Prawa na Uniwersytecie Nowojorskim, gdzie uzyskała tytuł doktora nauk. Latem 1930 roku wyjechała do Berlina, Wiednia, Wenecji, Florencji i Rzymu. We Włoszech faszyzm był dla niej przerażający i stała się gwałtownie antyfaszystką. Jesienią 1925 roku Dodd dostała swoją pierwszą pracę jako zastępca nauczyciela historii w szkole średniej w Seward Park. W lutym 1926 roku przyjęła ofertę nauczania w Hunter College. Nadal uczyła, nawet po zdaniu egzaminu adwokackiego w Nowym Jorku w 1931 roku. W drodze do domu z Europy w 1930 roku Dodd spotkała grupę nauczycieli szkolnych z Nowego Jorku, którzy należeli do Związków Zawodowych Nauczycieli (Teachers Union w skrócie TU). Po powrocie do Stanów zaczęła uczęszczać na zebrania TU. Jak później napisała – „Wydawały mi się niepokojące, ponieważ między grupami poszukującymi kontroli było tak wiele konfliktów”. Wyszła za mąż, wzięła wolne od pracy, ale wróciła do nauczania w Hunter College w 1932 roku, kiedy wielki kryzys dotknął zarówno jej rodziców, jak i męża. Od 1926 do 1938 roku Bella Dodd wykładała nauki polityczne i ekonomię w Hunter College. W 1938 roku zrezygnowała z tej pracy i została pełnoetatową aktywistką w Nowojorskich Nauczycielskich Związkach Zawodowych. Bella Dodd dołączyła również do „Komitetu ds. Literatury Antyfaszystowskiej” a następnie do partii komunistycznej pociągnęła ją jej koleżanka Margaret Schlauch. „Partia komunistyczna w tym kraju stała się jedyną organizacją, która walczyła z faszyzmem”. Została zwerbowana przez Harriet Silverman, która przedstawiła ją przywódcy partii Earlowi Browderowi.  Szybko awansowała w związkach zawodowych i współpracowała z partią komunistyczną. Podczas hiszpańskiej wojny domowej (1936-1939) nauczyciele rekrutowali się między sobą na ochotników do Brygady Lincolna: Dodd wymienia w swoich pamiętnikach Sid Babsky i Ralph Wardlaw jako nauczycieli, którzy odpowiedzieli na wezwanie. W tym samym okresie liczba członków wzrosła do ponad 9 000, z czego jedną dziesiątą stanowili komuniści. Do 1943 roku uczucia Belli Dodd do partii komunistycznej uległy zmianie i tak to później opisała : „Na imprezie zaczynałem widzieć wielu ludzi z innym „paskiem” (mowa o wstędze kotylionowej). W czasie wojny widziałem, jak oportunizm i samolubstwo ogarnęły wielu towarzyszy. Nosili drogie ubrania, mieszkali w eleganckich mieszkaniach, wyjeżdżali na długie wakacje w miejscach wyznaczonych przez zamożnych ludzi. Był na przykład William Wiener, były skarbnik partii, manipulator dla kilkudziesięciu przedsiębiorstw, który nosił garnitury Brooks Brothers, palił drogie cygara i jadł obiady tylko w najlepszych miejscach. Byli tam komuniści związkowi, którzy ocierali się łokciami z postaciami ze świata podziemi w finansowanych przez komunistów nocnych klubach, i prawnicy związkowi, którym Partia objęła patronat przez oddelegowanie do związków zawodowych kierowanych przez komunistów i teraz byli dobrze ugruntowani i żyli wygodne. W 1944 roku Bella Dodd zaczęła służyć jako członek Komitetu Narodowego Partii Komunistycznej. Pełniła również funkcję członka sekretariatu Państwowej Komunistycznej Partii Nowego Jorku do 1948 r. Wśród członków sekretariatu stanowego byli Si Gerson i Israel Amter.

Tak wspominała to póżniej : „W styczniu 1944 r. zostałam mocno osadzona w siedzibie partii przy Dwunastej Ulicy w Nowym Jorku. Tam zorganizowałam program legislacyjny partii; ale co ważniejsze, nadzorowałam prace legislacyjne związków zawodowych, głównie związków pracowników rządowych na poziomie stanowym, lokalnym i krajowym, masowych organizacji kobiet i „organizacji młodzieżowych”. Pod koniec 1947 roku Bella Dodd dowiedziała się o oczekującym ją wydaleniu z partii. W 1949 roku Bella Dodd spotkała się z komunistycznymi urzędnikami, którzy ją przesłuchali. 17 czerwca 1949 roku otrzymała wezwanie z Associated Press: „Otrzymaliśmy oświadczenie Partii Komunistycznej, w którym ogłoszono Pani wykluczenie z członkostwa. Tutaj jest napisane, że jest Pani anty-murzyńska, anty-portorykańska, antysemicka, antyrobotnicza i jest Pani obrońcą właścicieli ziemskich. Czy ma Pani jakieś oświadczenie do złożenia? Bella Dodd nie komentowała. Pozornie została wydalona za reprezentowanie „wynajmującego” w sporze prawnym z „najemcą”, co stanowiło naruszenie regulaminu Partii przeciwko uznaniu lub obronie prawa do własności prywatnej. Jednak wyrzucenie Belli Dodd z partii było częścią większej czystki partyjnej.

W dniu 8 kwietnia 1952 roku Dodd ponownie wstąpiła do kościoła rzymskokatolickiego, co  ogłosiła 5 sierpnia tego samego roku a od  1954 roku Bella Dodd stała się jawnym orędownikiem Kościoła Katolickiego i głośną antykomunistką. Stanowczo ostrzegała przed „materialistyczną filozofią”, którą postrzegała jako „przewodnią” edukację publiczną, „demoralizującą” Amerykanów. Mówiła o tym na nowojorskim spotkaniu Rycerzy Kolumba. Zauważyła również, że materializm stanowił podstawę zarówno komunizmu, jak i nazizmu.

10 marca 1953 roku Bella Dodd zeznawała przed transmitowanym przez telewizję przesłuchaniem Senackiej Podkomisji Bezpieczeństwa Wewnętrznego USA (SISS) na temat powszechnej infiltracji przez Partię Komunistyczną związków zawodowych i innych instytucji. (https://unconstrainedanalytics.org/forgotten-testimony-dr-bella-dodd-warns-about-communism/) Następnego dnia dziennik The New York Times zatytułował swój artykuł na pierwszej stronie – „Bella Dodd twierdzi, że Czerwoni dostali prezydenckie posady doradcze”. Dodd zeznała, że „komuniści weszli do wielu urzędów ustawodawczych Kongresu i do szeregu grup doradzających Prezydentowi Stanów Zjednoczonych”, a także do Biura Edukacji Stanu Nowy Jork w Albany i Kuratorium Oświaty w Nowym Jorku. Ogólnie oszacowała, że ​​partia komunistyczna „czytała w myślach” około tysiąca nauczycieli szkół i college’ów w Nowym Jorku. Dodd wyjaśniła Podkomisji Senackiej, że „bardzo łatwo” było jej „zaszczepić” komunistyczne przekonania w jej nauczaniu – podobnie jak „funkcja komunistycznego nauczyciela”, a mianowicie „stworzenie ludzi chętnych do zaakceptowania komunistycznego rządu”. Poparła również wysiłki rządu federalnego mające na celu wykorzenienie komunizmu wśród nauczycieli, stwierdzając: „Uważam, że jedynym sposobem, w jaki można naprawdę odkryć ten złowieszczy spisek partii komunistycznej, jest federalna grupa śledcza z prawem do wezwania do sądu”. Bella Dood przedstawiła główne zadania Partii Komunistycznej w USA – „Konspiracja komunistyczna zapewnia infiltrację wszystkich faz i dziedzin amerykańskiego życia. Cele komunistyczne w USA są:

– tworzenie konfliktów między pracownikami a kierownictwem oraz w samej grupie zawodowej,

– wzbudzać podejrzliwość i nieufność wobec rządu i jego organów ścigania,

aby byli niezadowoleni z amerykańskiego stylu życia, zwłaszcza z systemu gospodarczego,

– wzbudzać wątpliwości co do ich nauk religijnych,

– przeciwstawiać klasę klasom, mniejszości przeciw większości,

a nawet mniejszości przeciwko mniejszościom, kiedy to pasuje do ich celu ”.

Następnie w dniach 17 i 18 czerwca 1953 roku Bella Dodd zeznawała przed komisją ds. Działań antyamerykańskich w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych (HUAC). Twierdziła, że ​​zrezygnowała ze stanowiska w partii w 1946 r. i wróciła do prawa.  Nadto dodała, że „Partia komunistyczna w tym kraju stała się jedyną organizacją, która walczyła z faszyzmem”.

„Kiedy poszłam do pracy do Związku Nauczycieli otrzymywałem 60 dolarów tygodniowo … Kiedy poszedłem służyć jako przedstawiciel legislacyjny do partii komunistycznej, dostawałem 50 dolarów tygodniowo … Nie robiliśmy tego za wynagrodzenie. robimy to, ponieważ naprawdę w to wierzymy. ” (https://unconstrainedanalytics.org/wp-content/uploads/2019/07/Bella-Dodd-June-July-1953-HUAC-Testimony-1.pdf)

Wyjaśniając, jak amerykańscy komuniści mogą wyobrażać sobie obalenie swojego rządu, wyjaśniła, że ​​”Oni (partia) dzielą twoją lojalność wobec „kraju” od lojalności wobec „ludu”.

Stwierdziła, że ​​trudno było opuścić Partię. Powiedziała, że ​​kiedy próbowała odejść w 1946 r., Sekretarz nowojorskiej partii Bill Norman powiedział jej: „Nikt nie wychodzi z partii. Wyrzucamy cię, ale nie wyjdziesz sama”. Ostrzeżono ją, że odejście z partii oznacza rozpad, dopóki nie zostanie „odchodowym gołębiem”. W kwestii składania zeznań zaopiniowała: Zachęcała innych do składania zeznań. Co najważniejsze zeznała również, że „W latach trzydziestych wprowadziliśmy tysiąc stu mężczyzn do kapłaństwa, aby zniszczyć Kościół od wewnątrz. Chodziło o to, aby ci ludzie zostali wyświęceni, a następnie wspięli się po drabinie wpływów i władzy jako prałaci i biskupi.”

Byli to ludzie niewierzący w Boga, najczęściej ateiści, komuniści, a wśród nich także homoseksualiści, którzy zyskali w ten sposób łatwy dostęp do dużej liczby młodych chłopców. Zadanie nie było ciężkie: mieli za darmo mieszkanie i wyżywienie, cieszyli się szacunkiem i prestiżem społecznym, a jednocześnie ożywiało ich poczucie tajnej misji wymierzonej w znienawidzoną instytucję. Ryzyko zdemaskowania było żadne, bo nie musieli kontaktować się z centralą i wykonywać konkretnych zadań. Wystarczyło, że prowadzą podwójne życie.” Bella Dodd opowiadała, że był to pomysł Stalina, który sam w młodości był prawosławnym seminarzystą i zdawał sobie sprawę, jaką rolę odgrywa Kościół w życiu publicznym. To on nakazał sięgać po ludzi bez wiary i moralności, by zgodnie z zasadami sztuki wojny Sun Zi – rozkładać społeczeństwo wroga od środka. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuka_wojenna_Sun_Zi)

Cóż, czy też samego tego nie widać w Polsce? W Episkopacie Polskim jest niewielu czołowych biskupów czy też kardynałów z prawdziwego powołania. Jest też wielu szkodzących Kościołowi i nie dopuszczających do samooczyszczenia Kościoła z ludzi do tej misji nie powołanych. Może ujmując to dosadniej czy też nazywając po ludzku nie dopuszczających do oczyszczenia Kościoła z elementu kryminalnego. Ale co jest najbardziej haniebne, że od 1989 roku nie przeszkadza to kolejnym ekipom rządzącym w Polsce, które tym samym są współwinne tej sytuacji a może jest to celowa polityka.

W 1968 roku Bella Dodd podjęła nieudaną próbę w wyborach do Kongresu USA jako kandydat Partii Konserwatywnej Nowego Jorku. Zmarła w Nowym Jorku w dniu 29 kwietnia 1969 r.  w wieku 64 lat po przejściu operacji woreczka żółciowego. Została pochowana na cmentarzu Gate of Heaven w Pleasantville w Nowym Jorku.