Mój swoisty poczet polskich prawicowych twórców internetowych, którzy byli przed nami lub tworzyli równolegle do nas i stanowili właściwe głosy prawicy nie pisowskiej. Wielu z nich już nie publikuje części tych osób nie ma już wśród nas.

REKLAMA

Nie ma też już wielu z tych witryn, ale część z nich nadal istnieje i jak najbardziej warto do nich sięgać, gdyż wiele zawartych tam myśli i wniosków również pasuje do współczesnej rzeczywistości, często bodaj jeszcze bardziej, niż wtedy. Były to witryny różnego rodzaju, mianowicie strony autorskie, portale, blogi lub strony organizacji.

Często było tak, że wielu z tych twórców publikowało w kilku miejscach jednocześnie i tak przykładowo ich publicystyka była na prawicy.net, jak i gdzie indziej. Niektóre z tych przedsięwzięć internetowych powstały na początku obecnego wieku, a inne w kolejnej dekadzie, czyli w trochę różniącej się rzeczywistości. Ich autorzy wywodzili się z różnych pokoleń i mieli różny stosunek do PO i PiS, ale wszyscy oni należycie spełniali swoją rolę.

Warto przywołać jeszcze inną zasługę prawicy.net, konkretnie dwóch autorów pochodzących z Kalisza Andrzeja Orkowskiego i Pawła Żabickiego, dzięki którym choćby ja mogłem dowiedzieć się, kim był ksiądz Michał Poradowski i jak dobrym i wielkim był Polakiem. Tym wszystkim twórcom przyświecała pewna słuszna idea, która też jest bliska wielu z nas, mianowicie widzieli oni konieczność istnienia właściwej polskiej prawicy na innym fundamencie na innym pniu, niż solidarnościowy, choć część ze starszych pokoleń działała w opozycji.

Kolejną witryną, w której udział osób na prawo od PiS był szeroki jest strona Józefa Darskiego – Jerzego Targalskiego jozefdarski.pl działająca też kiedyś jako abcnet i „Orientacja Na Prawo” i tam także od czasu powstania wybrzmiewał ten głos o konieczności działania i patrzenia na prawicę we współczesny sposób.
Oto 2 przykłady witryn autorskich:
Pierwsza istnieje nadal i jej autor rzadko, ale współcześnie czasem też coś zamieści wspomniałem o niej przy pewnej okazji, a chodzi o witrynę Konrada Turzyńskiego. Jej walor był szczególny, bowiem autor publikował tam także swoją publicystykę z czasów przedinternetowych. Drugiej strony z kolei już nie ma, choć może ktoś z mojego pokolenia lub starszy pamięta tego autora, a chodzi mi o Lecha Stępniewskiego i jego „Prawicowe czytanki”.

Kolejnym równie ważnym w danym czasie portalem była witryna ASME Antysocjalistyczne Mazowsze, gdzie właśnie równolegle do prawicy.net i innych miejsc publikował prof. Jerzy Przystawa. Wśród publikujących tylko tam podobała mi się publicystyka założyciela ASME Krzysztofa Pawlaka.

Następny segment, czyli prawa blogosfera. W tym miejscu musi pojawić się blog, który uważam za swoisty filar w tej kategorii, czyli Antysocjal i przedstawię jego koleje losu.
Blog ten powstał jakoś w 2006 r. założyli go dwaj studenci i działacze ówczesnej młodzieżówki Unii Polityki Realnej i przez pierwszych 6 lat działał na nieistniejącej już platformie blogowej Onetu, ale po roku zmienił gospodarza.
Pierwotni autorzy z jakichś względów zdecydowali się oddać swoje dzieło w dobre ręce i mieli szczęście, bo pojawiła się osoba, która jeszcze bardziej ulepszyła Antysocjala, a ich drogi zeszły się, gdyż był to jeden z aktywnych komentujących.
Gospodarzem został doktor inżynier Politechniki Warszawskiej wtedy jeszcze czynny zawodowo, dziś na emeryturze i jego pseudonim literacki to Stary Niedźwiedź.
Jakoś po roku do gospodarza dołączyli dwaj autorzy publikujący pod nickami Dibelius i Refael72.

W 2012 nastąpiło tam kilka zmian. Musieli oni opuścić platformę blogową Onetu i przejść na Blogspot i tak obecny adres tej witryny to antysocjalbis.blogspot.com, aczkolwiek stare wcielenie było obecne póki istniała onetowa platforma.
Cały skład postanowił utworzyć krótkie archiwum starych wpisów pod adresem staryantysocjal.blogspot.com, by odtworzyć choć trochę ze starej zawartości.

Wspomniany wcześniej Dibelius odłączył się i zaczął publikować na własną rękę pod adresem Dibelius.blogspot.com i co jakiś czas nadal publikuje.

W 2015 nawiązałem kontakt mailowy z gospodarzem w koronapierdolcu uzupełniony o telefoniczny, gdyż w przeciwieństwie do mnie nie korzysta z Facebooka.
Właśnie od 2020 gospodarz Antysocjala zamieszkał w swoim teraz już całorocznym domku na Mazurach, czyli wyjechał ze stolicy, a razem z nim zamieszkała także współtworząca tę witrynę młodsza ode mnie o 2 lata Flavia De Luce przez jakiś czas tworzyła na własną rękę właśnie pod tym Nickiem, a precyzując zamieszkała wraz ze swoją drugą połową, czyli dzięki temu wszyscy oni mogli jako tako przetrwać tamten czas.

Obecnie nie wiem, co dzieje się z gospodarzem, bo Antysocjal milczy od końca 2021 r. Wiem to zarówno z lektury, jak i z prywatnej korespondencji i rozmów telefonicznych, że zarówno moderator, jak i cały skład zawsze mieli bardzo ważną cechę. Szczególnie gospodarz wyraźnie zaznaczał, że absolutnie nie potępia tych, którzy głosowali na PO w wyborach 2001, 2005 i 2007, aczkolwiek zawsze słusznie tłumaczył choćby mojemu pokoleniu, że to błędny ruch, choć zdawał sobie sprawę z braku lepszej opcji wtedy i w ogóle w całej aktywności publicystycznej także ważna dla niego była kwestia właściwego ruchu po naszej stronie, choć niektórzy sympatycy krytykowali go, że kilkukrotnie zagłosował na PiS jako na mniejsze zło w okresie od 2015.

Jeśli chodzi o inne prawicowe blogi na onetowej platformie za najlepsze uważałem blog wspomnianego kiedyś przeze mnie Jerzego Kałwaka oraz prowadzony przez dwóch autorów blog Obiektywna Prawda.

Kolejny gatunek, czyli witryny organizacji. W tej kategorii najważniejszą powstałą jako pierwsza była witryna Krajowego Forum Przedsiębiorczości w starej, jak i nowej wersji oraz istniejąca obok strona Polskiego Porozumienia Przedsiębiorczości i Pracy, ale jej już nie ma. Nadal istnieje strona Krajowego Forum Przedsiębiorczości, ale nie pojawia się tam nic nowego, jak też witryna Europy Wolnych Ojczyzn Partii Polskiej.

Najważniejszą osobą w tych przedsięwzięciach był wieloletni krakowski przedsiębiorca, niegdyś sympatyk Unii Polityki Realnej u jej zarania publikujący także na Prawicy.net Jan Szczepankiewicz. Inną ważną postacią w tym środowisku był Wojciech Papis kandydujący w eurowyborach 2009 z mojego okręgu z listy Prawicy Rzeczypospolitej mający poparcie właśnie tych podmiotów. Wojciech Papis był z kolei główną osobą w stowarzyszeniu Obywatele i Sprawiedliwość, które miało swoją stronę w tamtym czasie.

Kolejnym prężnym przedsięwzięciem był portal msp-24.pl, którego już nie ma.
Powstał on w dużej mierze z inicjatywy osób związanych z firmą Komandor.

Warto wymienić także portal wmeritum.pl, który w swojej największej świetności miał rozwiniętą publicystykę, jak również promował wielu ludzi po naszej stronie. Przykładowo za sprawą właśnie tego medium można było poznać pochodzącego z Rawicza Sławomira Śmiełowskiego związanego wtedy z Kongresem Nowej Prawicy.
Ci wszyscy twórcy wnieśli wielki wkład w rozwój myśli prawicowej.

Obecnie choćby my odgrywamy tę rolę i tak, jak dotychczas, również w nowym roku będziemy robić to jak najlepiej.