13.02.1932. Minister spraw zagranicznych RP August Zaleski złożył w Lidze Narodów wniosek o wprowadzenie środków zapobiegających wybuchowi wojen przez uchwalenie odpowiednich regulacji w prawie wewnętrznym państw członkowskich Ligi, prowadzenie w Europie kampanii na rzecz pokoju w mediach, wychowanie w duchu pokojowym młodzieży, zakaz uprawiania propagandy wojennej i szerzenia nienawiści.

REKLAMA

Marszałek Piłsudski uważał Ligę Narodów za instytucję bezsilną, niezdolną do zapewnienie bezpieczeństwa Europie. Pracował w tym czasie nad przygotowaniem rozwiązania powstrzymującego Niemcy (wojna prewencyjna).
W 1933 r. zaproponował Francji, aby siłą zbrojną zmusić Niemcy do respektowania postanowień Traktatu Wersalskiego ograniczających wielkość sił zbrojnych Niemiec. Dla Marszałka było oczywiste, że remilitaryzacja Niemiec będzie końcem ładu wersalskiego w Europie, zagrozi pokojowi. Francja stojąca na straży ustanowionego w Europie porządku nie odważyła się na wspólną z Polską interwencję zbrojną i obalenie Hitlera.

Piłsudski jednak uważał, że obecność Polski w Lidze Narodów i inicjatywy takie jakie przejawiał min. Zaleski mają sens bowiem oddalają od Polski zarzuty niemieckie, że jest państwem awanturniczym.

Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej.