6 kwietnia 1918 r.
– bolszewicy zlikwidowali stworzony w Moskwie Pułk Strzelców Polskich im. Bartosza Głowackiego.
Na początku listopada 1917 r. powstała w Moskwie Komendantura Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego dla okręgu moskiewskiego. Komendantura zaczęła formować pułk. Dzięki zaangażowaniu komendanta ppłk. Wincentego Podgurskiego i wyznaczonego dowódcy pułku płk. Kazimierza Majewskiego, pomimo przeszkód ze strony bolszewików, formowanie postępowało systematycznie. Pułk liczył około tysiąca polskich żołnierzy.
6 kwietnia o 6:00 koszary, w których stacjonował pułk zostały otoczone przez samochody opancerzone, stanowiska karabinów maszynowych i działa wojsk Wszechrosyjskiej Nadzwyczajnej Komisji Śledczej do Walki z Kontrrewolucją, Sabotażem i Spekulacją.
Aresztowano płk. Majewskiego i oficerów.
Likwidacja pułku była efektem starań „Polaków” komunistów oskarżających polskich żołnierzy o działalność „kontrrewolucyjną”. Jako przyczynę podano odmową zorganizowania komitetów żołnierskich na wzór wojska bolszewickiego.
Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej.
Zostaw komentarz