9 października 1610 roku na prośbę bojarów chorągwie polskie wkroczyły na Kreml moskiewski. Mennica moskiewska rozpoczęła bicie srebrnych kopiejek z imieniem nowego cara Władysława Zygmuntowicza.
4 lipca 1610 r. pod Kłuszynem wojska polskie, w tym ponad 5,5 tys. husarzy, odniosły walne zwycięstwo nad połączonymi siłami moskiewsko-szwedzkimi. Moskale mieli sześciokrotnie liczniejsze wojska. Polski dowódca hetman Stanisław Żółkiewski w pełni wykorzystał przewagę uzbrojenia, jaką dawała mu husaria. Przed bitwą objechał oddziały husarskie zagrzewając do walki słowami „nadzieja w męstwie, ratunek w zwycięstwie”.
Na wieść o zwycięstwie Polaków Żółkiewskiemu poddawały się kolejne miasta i twierdze moskiewskie. Pod koniec miesiąca rosyjska magnateria zdetronizowała cara Wasyla Szujskiego.
29 października 1611 r. w sali senatu Zamku Królewskiego w Warszawie Wasyl, Dymitr oraz Iwan Szujscy złożyli królowi polskiemu Zygmuntowi III Wazie hołd.
Autor: prof. Romuald Szeremietiew
Polski polityk, publicysta, doktor habilitowany nauk wojskowych specjalista w zakresie obronności (habilitacja „O bezpieczeństwie Polski w XX wieku”), nauczyciel akademicki, m.in. profesor nadzwyczajny Akademii Obrony Narodowej i Akademii Sztuki Wojennej, więzień polityczny PRL, poseł na Sejm III kadencji, były wiceminister i p.o. ministra obrony narodowej.
Zostaw komentarz